ΠΟΛΙΤΗς

Εφιαλτικές μέρες και νύχτες για το Μάτι της Νέας Μάκρης.........................Ιστοσελίδα για κοινωνικό-πολιτικά ζητήματα....................Νοέμβριος 2018...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

πολίτης //ουσιαστικό // κάτοικος πόλης που έχει πολιτικά δικαιώματα, ελεύθερος πολίτης |με γεν. |αντ. του ἰδιώτης |αντ. του ξένος 2. συμπολίτης |φρ. ἀγαθός πολίτης, χρηστὸς πολίτης, αντ. κακὸς πολίτης, πονηρὸς πολίτης |φρ. φύσει, γένει πολίτης=από τη γέννησή του ελεύθερος πολίτης |φρ.ποιῶ ή ποιοῦμαι τινά πολίτην=πολιτογραφώ, δίνω σε κπ. τα δικαιώματα ελεύθερου πολίτη Β. |το ουσ. ως επίθ. αυτός που ανήκει στην πόλη //Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μετάφραση [Translate]


Το περιστέρι της Ειρήνης, Pablo Picasso // για τον Άνθρωπο, την ειρήνη στον κόσμο, λέμε όχι στους πολέμους και στη βία από άνθρωπο σε άνθρωπο ...make love not war - κάντε έρωτα όχι πόλεμο....
Οι Λαϊκοί Αγώνες για μια ανθρώπινη κοινωνία σήμερα- αλλά και την απελευθέρωση της Χώρας μας από την τρόικα και το ΔΝΤ είναι συνέχεια του Εθνικό-απελευθερωτικού Αγώνα του 1821...αλλά και του 1940...

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2020

Το παρασκήνιο της παραίτησης στο ΒΗΜΑ - Μαξίμου, Μαρινάκης και απολύσεις «ανυπάκουων»

 «Δαιμονοποιήσαμε τον Τσίπρα στην προσπάθεια μας να σώσουμε ΝΕΑ και ΒΗΜΑ και τώρα ζούμε την απόλυτη κατάντια να πρέπει να γίνουμε αυλικοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη»

της Φωτεινής Λαμπρίδη

Ως «άγρια εβδομάδα» χαρακτηρίζουν την εβδομάδα που διανύουμε εργαζόμενοι στο ΒΗΜΑ, όπου επικρατεί μεγάλη αναστάτωση, μετά και την παραίτηση της διευθύντριας σύνταξης Δήμητρας Κρουστάλλη, η οποία κατήγγειλε «ασφυκτική πίεση» από το Μαξίμου, ύστερα από το ρεπορτάζ για το παράλληλο και ατελέσφορο σύστημα καταγραφής των κρουσμάτων κορονοϊού από την ΗΔΙΚΑ και τον ΕΟΔΥ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν ο ίδιος ο Β. Μαρινάκης ο οποίος εξανάγκασε σε παραίτηση την Δ. Κρουστάλλη, αφού προηγουμένως είχε απαιτήσει να ζητήσει, με άλλο δικό της δημοσίευμα, δημοσίως συγγνώμη, κάτι που η κ. Κρουστάλλη αρνήθηκε να κάνει.

Πηγές λένε, ότι το Μαξίμου, πριν την παρέμβαση Μαρινάκη, είχε ζητήσει να απομακρυνθεί η κ. Κρουστάλλη από το κυβερνητικό ρεπορτάζ πλέον. Ο διευθυντής της εφημερίδας Αντώνης Καρακούσης φέρεται να το αρνήθηκε.

Θυμίζουμε ότι το Μαξίμου, έχει – επιβεβαιωμένα – απαιτήσει (και πετύχει) να αντικατασταθεί ο υπεύθυνος του κυβερνητικού ρεπορτάζ και σε άλλη μεγάλη φιλοκυβερνητική εφημερίδα.

Το ρεπορτάζ για τα διπλά βιβλία δημοσιεύθηκε παράλληλα από τις εφημερίδες ΒΗΜΑ και Δημοκρατία. Ωστόσο το Μαξίμου, έχει εχθρικές σχέσεις πλέον με το δεύτερο έντυπο που αν και δεξιό, «παίζει» αντιμητσοτακικά. Θεώρησε ότι μπορούσε να παρέμβει στο ΒΗΜΑ, που έκανε και μεγαλύτερη ζημιά γιατί θεωρείται φιλοκυβερνητικό.

Τις τελευταίες ώρες, συζητιέται έντονα, ότι υπό πίεση βρίσκεται και ο Αντώνης Καρακούσης, ο άνθρωπος που είχε τοποθετήσει την Δ. Κρουστάλλη στη θέση της διευθύντριας σύνταξης. Φιλοκυβερνητικές πηγές και προσκείμενοι δημοσιογράφοι, διαρρέουν ότι θα απολυθεί και σημειώνουν ότι υπάρχει ένταση ανάμεσα στα στρατόπεδα Καρακούση και Παπαχρήστου των Νέων. Ο τελευταίος είχε παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπόθεση «βίλα Τσίπρα», από την οποία ο κ. Καρακούσης είχε πάρει δημοσίως αποστάσεις.

«Ο Καρακούσης, είναι ο άνθρωπος, ο οποίος είχε εξαρχής διαφοροποιηθεί στο σχέδιο να έχουν τα έντυπα του Μαρινάκη (ΝΕΑ, ΒΗΜΑ, Παραπολιτικά) κοινή φιλοκυβερνητική γραμμή, κάτι που αρχικά φάνηκε να εξυπηρετεί και τον εκδότη», δηλώνει γνώστης της υπόθεσης. «Προφανώς κάτι άλλαξε στις σχέσεις Μαξίμου-Μαρινάκη και οι δημοσιογράφοι πιέζονται αφόρητα να ακολουθούν αποκλειστικά εντολές Μαξίμου» λέει δημοσιογράφος στο tvxs.gr.

Ο βαρύς πέλεκυς της λογοκρισίας της κυβέρνησης, ενόχλησε την πλειοψηφία των εργαζομένων στο BHMA, αλλά και στο αδελφικό έντυπο Τα Νέα, όπου επίσης σημειώθηκαν τριγμοί μετά την λογοκρισία του άρθρου της Έλενας Ακρίτα και την μετέπειτα παραίτησή της.

«Οι εργαζόμενοι είναι αναστατωμένοι», λένε. «Πέραν μιας μικρής μειοψηφίας δεξιών γύρω από γνωστό φιλο-κυβερνητικό δημοσιογράφο του εντύπου, οι υπόλοιποι – δεξιοί και κεντρώοι- θεωρούν πως αλλάζει βίαια η φυσιογνωμία των εντύπων που ήταν καταχωρημένα στον κεντρώο – δημοκρατικό τύπο και πως είναι εξευτελιστικό να λειτουργούν υπό την πίεση των τηλεφώνων του Μαξίμου».

«Δαιμονοποιήσαμε τον Τσίπρα στην προσπάθεια μας να σώσουμε ΝΕΑ και ΒΗΜΑ», συμπληρώνει ένας εργαζόμενος στο συγκρότημα Μαρινάκη, «…και τώρα ζούμε την απόλυτη κατάντια να πρέπει να γίνουμε αυλικοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Όταν εκδιώκεται μία συνάδελφος που δεν ανήκει μάλιστα καν στην αριστερά, -μάλιστα πριν λίγες μέρες έκανε συνέντευξη στον Μητσοτάκη- επειδή υπερασπίστηκε το ρεπορτάζ της, ή επειδή δεν ζήτησε συγγνώμη, φανταστείτε τι ζούμε!». Σημειώνεται ότι η κ. Κρουστάλλη είχε αρθρογραφήσει επανειλημμένως κατά του ΣΥΡΙΖΑ, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

https://www.koutipandoras.gr

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2020

Μοιραίες συγκρίσεις: Σχόλιο για τη νέα απαγόρευση συγκεντρώσεων από τον Πρόεδρο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων

 Η γενική απαγόρευση των συναθροίσεων κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου με διαταγή του Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. επικρίθηκε από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων ως κατάφωρα αντισυνταγματική. Σφοδρή κριτική ασκήθηκε από πολλούς πανεπιστημιακούς καθηγητές, από τη Διεθνή Αμνηστία, από την Ελληνική Ένωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Προχθές εκδόθηκε όμοια απόφαση απαγόρευσης των συναθροίσεων σε όλη την Επικράτεια για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.


σχόλιο του Χριστόφορου Σεβαστίδη,

ΔΝ- Εφέτη, Προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων

Τα συνταγματικά εμπόδια φαίνεται ότι υποχωρούν στην διάθεση επιβολής ενός νέου δόγματος που επιθυμεί να προσλάβει τον χαρακτήρα μιας παγιωμένης πρακτικής και αδιαφορεί για την επιστημονική άποψη όσο τεκμηριωμένη κι’ αν είναι. Αυτή συνήθως καταδικάζεται, μεθοδευμένα διαστρεβλώνεται και απαξιώνεται την επομένη ημέρα με κριτήρια πολιτικής σκοπιμότητας. Ούτε και οι συλλήψεις δικηγόρων που συμμετείχαν στη χθεσινή επέτειο στέκονται ικανές να διαφοροποιήσουν τη συνολική αντίληψη για τον τρόπο συμμόρφωσης της διοίκησης στις συνταγματικές επιταγές. Δεν υπάρχει επομένως κανένας λόγος να κουράσω με περιττές επαναλήψεις νομικών επιχειρημάτων.

Είναι όμως αρκετά χρήσιμο να γίνουν κάποιες συγκρίσεις που αναδεικνύουν το διαφορετικό επίπεδο λειτουργίας της αστικής δημοκρατίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Γαλλία χρησιμοποιείται πολλές φορές ως παράδειγμα Κράτους που βρίσκεται ψηλά στην πυραμίδα της ανάπτυξης, ως υπόδειγμα Δημοκρατίας, ως πρότυπο μεταρρυθμίσεων και αναγκαίων αλλαγών σε όλους τους τομείς. Την προηγούμενη εβδομάδα η Γαλλία δονούνταν από διαδηλώσεις στο Παρίσι, στη Λιλ, στη Ρεν, στο Στρασβούργο, αντιδρώντας στο σχέδιο Νόμου της Κυβέρνησης για τη «συνολική ασφάλεια». Ο αριθμός των συγκεντρωθέντων υπολογίστηκε από τους διοργανωτές σε 200.000 στο Παρίσι και 500.000 στο σύνολο της χώρας και ήταν αναμφισβήτητα από τις πιο μαζικές συγκεντρώσεις των τελευταίων ετών. Καμία προληπτική απαγόρευση των συγκεντρώσεων δεν υπήρξε παρά το γεγονός ότι λόγω του όγκου τους ήταν προφανώς αδύνατο να τηρηθούν μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης.

Υπάρχει μήπως αδιαφορία της Γαλλικής Κυβέρνησης για την εξάπλωση της πανδημίας ή οι Γάλλοι έχουν πληρώσει μικρότερο τίμημα σε ανθρώπινες ζωές; Τα ερωτήματα βεβαίως είναι ρητορικά και δεν περιμένουν απάντηση. Οι κληρονόμοι του 1789 έμαθαν ωστόσο καλά τη σπουδαιότητα διαφύλαξης και προστασίας του Συντάγματος ως πυλώνα της Δημοκρατίας. Καταλαβαίνουν ότι πίσω από την εμπροσθοφυλακή των διοικητικών απαγορεύσεων και της υπέρμετρης καταστολής προχωράει αργά αλλά σταθερά η διάβρωση του Κράτους Δικαίου, η συνήθεια στην εξαίρεση του κανόνα. Σε ιστορικά κρίσιμες εποχές η διαχείριση των έκτακτων καταστάσεων από τη διοίκηση δεν αντιμετωπίζεται με γενικές και καθολικές απαγορεύσεις συνταγματικών κανόνων αλλά οφείλει να ακολουθεί έναν δρόμο εξισορροπητικό τηρώντας απαρέγκλιτα τις βασικές θεσμικές εγγυήσεις.

Η περίοδος της πανδημίας –εποχή σκληρής δοκιμασίας για την ανθρωπότητα- κρύβει τον κίνδυνο μιας μόνιμης διολίσθησης στο δίκαιο της ανάγκης, μιας υποταγής στην αρχή ex facto oritur ius, της οριστικής υποχώρησης από συλλογικές κατακτήσεις δύο αιώνων, μιας οικειοθελούς και μοιρολατρικής παραίτησης του κυρίαρχου Λαού από τα δικαιώματά του.

Πηγή: https://thepressproject.gr