ΠΟΛΙΤΗς

Εφιαλτικές μέρες και νύχτες για το Μάτι της Νέας Μάκρης.........................Ιστοσελίδα για κοινωνικό-πολιτικά ζητήματα....................Νοέμβριος 2018...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

πολίτης //ουσιαστικό // κάτοικος πόλης που έχει πολιτικά δικαιώματα, ελεύθερος πολίτης |με γεν. |αντ. του ἰδιώτης |αντ. του ξένος 2. συμπολίτης |φρ. ἀγαθός πολίτης, χρηστὸς πολίτης, αντ. κακὸς πολίτης, πονηρὸς πολίτης |φρ. φύσει, γένει πολίτης=από τη γέννησή του ελεύθερος πολίτης |φρ.ποιῶ ή ποιοῦμαι τινά πολίτην=πολιτογραφώ, δίνω σε κπ. τα δικαιώματα ελεύθερου πολίτη Β. |το ουσ. ως επίθ. αυτός που ανήκει στην πόλη //Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μετάφραση [Translate]


Το περιστέρι της Ειρήνης, Pablo Picasso // για τον Άνθρωπο, την ειρήνη στον κόσμο, λέμε όχι στους πολέμους και στη βία από άνθρωπο σε άνθρωπο ...make love not war - κάντε έρωτα όχι πόλεμο....
Οι Λαϊκοί Αγώνες για μια ανθρώπινη κοινωνία σήμερα- αλλά και την απελευθέρωση της Χώρας μας από την τρόικα και το ΔΝΤ είναι συνέχεια του Εθνικό-απελευθερωτικού Αγώνα του 1821...αλλά και του 1940...

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

Θάψτε την είδηση, αλλά όχι τον ύπνο του Κυριάκου Μητσοτάκη

Από το πρωί παίζει μία πολύ σημαντική είδηση: εισαγγελείς λένε πως έλαβαν καταγγελία ότι ο Γιάννης Στουρνάρας απείλησε μάρτυρα στην υπόθεση Novartis.
Το Documento παρουσίασε έγγραφο —έχει διαβιβαστεί στη Βουλή από τις 16 Οκτωβρίου, μέσω του υπουργού Δικαιοσύνης— που υπογράφουν η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη και οι εισαγγελείς Στυλιανός Μανώλης και Χρήστος Ντζούρας, και στο οποίο αναφέρεται ότι ο Νίκος Μανιαδάκης, την περίοδο Οκτώβρη - Νοέμβρη 2018 όταν ήταν ακόμη προστατευόμενος μάρτυρας (τώρα είναι κατηγορούμενος), τους ενημέρωσε πως ο Γιάννης Στουρνάρας τον κάλεσε στην Τράπεζα της Ελλάδας και τον απείλησε.
Η είδηση είναι πολύ μεγάλη, όπως καταλαβαίνετε. Η καταγγελία απίστευτη. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η εισαγγελία διέταξε κατευθείαν έρευνα, στην οποία αναμένεται να κληθούν να καταθέσουν τόσο ο Γιάννης Στουρνάρας, όσο και ο Νίκος Μανιαδάκης.
Ε, λοιπόν, αυτή η είδηση δεν παίζει σχεδόν πουθενά. Ούτε στην τηλεόραση ούτε στα ραδιόφωνα ούτε καν στα μεγάλα sites όπως βλέπετε παρακάτω (Πρώτο Θέμα, ΣΚΑΪ, iefimerida, in.gr κ.ά.).
Τσιμουδιά.
Δεν έχει βγάλει και ανακοίνωση ο Γιάννης Στουρνάρας για να «πιαστούν», τουλάχιστον από αυτήν, προκειμένου να γράψουν κάτι. Οπότε έθαψαν την είδηση.
Αυτό είναι πρόβλημα δημοκρατίας πρώτα απ'  όλα. Δεν ξέρω αν θα κρατήσει πολύ ακόμα. Προς το παρόν δείχνει να έχει αποτέλεσμα. Ο περισσότερος κόσμος δεν μαθαίνει πολλά από αυτά που συμβαίνουν, όλα εκείνα δηλαδή που η «δικτατορία» των ΜΜΕ αποφασίζει να καλύψει.
Δεν νομίζω να έχουμε ξαναζήσει τέτοια κατάσταση. Πρωτοφανή πράγματα. Κι επικίνδυνα.
Κι αν το ΒΗΜΑ δεν γράφει για τον Στουρνάρα, γράφει για τον ύπνο του πρωθυπουργού. Τον κανονικό ύπνο. Ιδού, λοιπόν, η δημοσιογραφία του σήμερα, θαυμάστε την:
«Νομίζετε ότι ένας πρωθυπουργός κοιμάται άνετα, ήρεμα και χωρίς τύψεις τα βράδια; Εξαρτάται από τον πρωθυπουργό, θα μου πείτε. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο νυχτερινός ύπνος είναι ήρεμος. Και ξέρετε γιατί; Όχι, επειδή, όπως λέει, έλυσε όλα τα προβλήματα της χώρας. "Αλλά γιατί κάθε βράδυ νιώθω πως έχω προσπαθήσει πολύ σκληρά, έχω κάνει ό,τι περνά από το χέρι μου για να πάμε ακόμα ένα βήμα μπροστά"».

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2019

Μικρή μειοψηφία ελέγχει τον παγκόσμιο πλούτο


Του Μπάμπη Μιχάλη
Την ακραία άνιση κατανομή του πλούτου στον πλανήτη αντικατοπτρίζει για ακόμη μια χρονιά η δέκατη ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Ερευνών του ελβετικού τραπεζικού κολοσσού Credit Suisse.
Η έκθεση Global Wealth 2019 που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα δείχνει ότι ο παγκόσμιος πλούτος των νοικοκυριών αυξήθηκε στο 12μηνο Ιουλίου 2018-Ιούνιου 2019 κατά 2,6% σε σχέση με ένα 12μηνο νωρίτερα, φτάνοντας τα 360 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Είναι κατά 70% μεγαλύτερος σε σχέση με δέκα χρόνια πριν (212 τρισ. δολάρια), ενώ οι προβλέψεις της Credit Suisse είναι ότι στα επόμενα πέντε χρόνια θα αυξηθεί κατά ακόμη 27%, αγγίζοντας το 2024 τα 459 τρισ. δολάρια.
Παρά τη μεγάλη άνοδο όμως, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του πλούτου βρίσκεται στα χέρια μιας πολύ μικρής μειοψηφίας της ανθρωπότητας που συνεχίζει να συσσωρεύει χωρίς αύριο, στερώντας από δισεκατομμύρια ψυχές τα αναγκαία.
Σύμφωνα με την έκθεση, περίπου 47 εκατομμύρια άνθρωποι, μόλις το 0,9% των ενηλίκων του πλανήτη, κατέχουν σήμερα όλοι μαζί 158,3 τρισ. δολάρια, περίπου, δηλαδή το 44% του παγκόσμιου πλούτου. Εχουν έκαστος περιουσία μεγαλύτερη του ενός εκατομμυρίου δολαρίων, ενώ οι 55.920 εξ αυτών πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια και οι 4.830 πάνω από 500 εκατ. δολάρια.
Η τάξη των εκατομμυριούχων αύξησε πέρυσι κατά 1,1 εκατ. τα μέλη της κυρίως χάρη στη συμβολή των «συνήθων υπόπτων» ΗΠΑ και Κίνας, όπου οι πολιτικές Τραμπ και ακραίας εργασιακής εκμετάλλευσης του Πεκίνου ενισχύουν περαιτέρω τη συσσώρευση στα χέρια των λίγων.
Ο συνολικός πλούτος αυτού του πλουσιότερου 1% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού έχει τετραπλασιαστεί μέσα σε μια εικοσαετία, από 39,6 τρισ. δολάρια το 2000 στα 158,3 τρισ. δολάρια το 2019. Το 43% των μελών αυτής της ελίτ κατοικεί στη Βόρεια Αμερική, το 28% στην Ευρώπη ενώ το 16% σε χώρες της Ασίας και του Ειρηνικού (εξαιρουμένων της Κίνας και της Ινδίας).
Είναι δηλαδή συγκεντρωμένη σε συγκεκριμένες χώρες και περιοχές του πλανήτη και τείνει να μοιράζεται τον ίδιο τρόπο ζωής, συμμετέχοντας στις ίδιες παγκόσμιες αγορές ειδών πολυτελείας- ακόμη και όταν κατοικούν σε διαφορετικές ηπείρους.
Το χαρτοφυλάκιο του πλούτου τους είναι παρόμοιο, με έμφαση σε μετοχές, ομόλογα, παράγωγα και άλλες αξίες του χρηματοοικονομικού τομέα που ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς από τις πολιτικές ποσοτικής χαλάρωσης και χαμηλών επιτοκίων, τις οποίες πολιτικές ακολούθησαν οι κεντρικές τράπεζες στα τελευταία 10 χρόνια.
Στην «απέναντι όχθη» -και ενώ μεσολαβούν δύο μεσαίες τάξεις- υπάρχουν περίπου τρία τρισεκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή πάνω από το 55% του ενήλικου πληθυσμού της Γης. Είναι οι ενήλικοι της ανθρωπότητας που έχουν πλούτο μικρότερο των 10.000 δολαρίων. Ολοι μαζί κατέχουν 6,3 τρισ. δολάρια, δηλαδή μόλις το 1,8% του συνολικού παγκόσμιου πλούτου.

Ακραία ανισότητα

Ενα μεγάλο μέρος αυτής της τάξης μαζί με τα εκατοντάδες εκατομμύρια ανηλίκων του Τρίτου Κόσμου συνθέτουν περίπου το 50% της ανθρωπότητας που μετά βίας ξεφεύγει σήμερα από το φάσμα της ακραίας φτώχειας ζώντας με λιγότερα από 5,5 δολάρια τη μέρα.
Γι’ αυτήν την ακραία ανισότητα ο ρόλος των απανταχού κυβερνήσεων δεν είναι άμοιρος. Μόλις το 4% των παγκόσμιων φορολογικών εσόδων προέρχεται σήμερα από τη φορολόγηση του πλούτου, ενώ σε κάποιες χώρες το φτωχότερο 10% του πληθυσμού πληρώνει μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός του σε φόρους απ’ ό,τι το πλουσιότερο 10%.

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2019

Νόμπελ στον οικονομολόγο που πρότεινε στάση πληρωμών και Grexit


Το νόμπελ οικονομικών απονεμήθηκε φέτος στον Ινδό οικονομολόγο Αμπιτζίτ Μπανερτζί, από κοινού με την Εστέρ Ντιφλό και τον Μάικλ Κρέμερ, «για την πειραματική προσέγγιση στην ανακούφιση της παγκόσμιας φτώχειας».
Ο Αμπιτζίτ Μπανερτζί, μαζί με άλλους 40 οικονομολόγους, είχε απαντήσει τον Φεβρουάριο του 2015 σε ερωτήσεις του πανεπιστημίου του Σικάγου σχετικά με την ελληνική κρίση, τα αιτήματα της τρόικας και τις επιπτώσεις που θα είχε για τον ελληνικό πληθυσμό μια αθέτηση πληρωμών.
Ο ίδιος σημείωσε ότι η διακοπή της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους θα είχε θετικά αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία, ενώ έκανε λόγο και για αλλαγή της ισοτιμίας του νομίσματος, κάτι που μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με έξοδο από το ευρώ.
Οι ερωτηθέντες έπρεπε να απαντήσουν μονολεκτικά αν συμφωνούν ή διαφωνούν με μια πρόταση που τους παρουσιαζόταν και να τεκμηριώσουν την σκέψη τους με μια πρόταση.
Οι τρεις ερωτήσεις και οι αντίστοιχες απαντήσεις του – νομπελίστα πλέον – οικονομολόγου ήταν οι εξής:
1) O μέσος Έλληνας πολίτης θα ευνοηθεί (οικονομικά) εάν επικρατήσει το “ναι” στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου για το αν θα πρέπει να γίνουν δεκτοί οι όροι που προσφέρουν οι δανειστές της Ελλάδας.
– Διαφωνώ. Πιστεύω ότι μια αλλαγή της νομισματικής ισοτιμίας μπορεί να επιφέρει μια πιο βιώσιμη κατεύθυνση για την ελληνική οικονομία.
2) Σε δέκα χρόνια, η κατά κεφαλήν αγοραστική δύναμη στην Ελλάδα θα είναι υψηλότερη εάν – αντί να συνεχίσουν την αποπληρωμή του χρέους για την επόμενη δεκαετία και αποδεχτούν τους δημοσιονομικούς κανόνες που επικρατούν αυτή τη στιγμή – αρνηθεί να συνεχίσει το πρόγραμμα της Τρόικας και προχωρήσει σε αθέτηση πληρωμών.
– Συμφωνώ. Η συσσώρευση δημοσίου χρέους είναι ιδιαίτερα κοστοβόρα ενώ η εσωτερική ζήτηση αποτελεί σημαντικό πρόβλημα. Η κυβέρνηση αναλώνεται σε προσπάθειες (οικονομικής) πυρόσβεσης αντί να ασκεί πραγματική πολιτική.
3) Η υπερπροσφορά για την έκδοση ομολόγων από την Ελλάδα και την Πορτογαλία, σημαίνει ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο στάσης πληρωμών από κάποιο κράτος στο προσεχές μέλλον.
– Διαφωνώ. Πρόκειται για μικρές χώρες. Αν και δεν είναι πολύ πιθανό, δεν είναι αδύνατο να υπάρξει κάποιο πολιτικό σοκ για κάποια μεγαλύτερη χώρα. Και τότε όλα τα ενδεχόμενα θα είναι ανοιχτά.

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2019

Η Υποχρεωτική Διαμεσολάβηση, οι επιδιώξεις, ο αντίλογος- Μία επίμονη και αγωνιώδης προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της Δικαιοσύνης


Άρθρο - απάντηση στην υποχρεωτικότητα προσφυγής στη Διαμεσολάβηση

του Χριστόφορου Σεβαστίδη,

Δ.Ν- Εφέτη, Προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων
Δεν πρόκειται για κάποιο νέο εφεύρημα ούτε μας εντυπωσιάζει το γεγονός ότι τίθεται και πάλι στο τραπέζι των συζητήσεων. Κανείς από τους ενδιαφερόμενους άλλωστε δεν έκρυψε μέχρι σήμερα τον διακαή πόθο του να περάσει ως καινοτόμο ένα νομοθέτημα που δήθεν θα ανακουφίσει τα Δικαστήρια από τον υπερβολικό φόρτο εργασίας.

Το moratorium που κηρύχθηκε με την Υπουργική Απόφαση της 26ης Σεπτεμβρίου 2018 γνωρίζαμε ότι θα είχε περιορισμένο χρονικό ορίζοντα αφού δεν κατήργησε τις διατάξεις του νόμου για την υποχρεωτική ιδιωτική διαμεσολάβηση αλλά ανέστειλε την εφαρμογή τους για ένα έτος.
Ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή τους. Στις 28 Δεκεμβρίου 2017 αναρτάται για πρώτη φορά στη σελίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης πρόταση διαβούλευσης για την Ιδιωτική Διαμεσολάβηση, με καταληκτική ημερομηνία διαβούλευσης την 2α Ιανουαρίου 2018! Η Ένωσή μας εντόπισε αμέσως τον προσχηματικό χαρακτήρα μιας διαβούλευσης που γίνεται για 5 ημέρες και μάλιστα μέσα στην αργία της Πρωτοχρονιάς.
Σε άρθρο που δημοσίευσα με τον Πρόεδρο Πρωτοδικών, Χαράλαμπο Σεβαστίδη, με ημερομηνία 30-12-2017 και με τίτλο «Ιδιωτικοποιείται η Δικαιοσύνη» επισημάνθηκαν τα χαρακτηριστικά του νομοσχεδίου που ήταν η απονομή της ιδιότητας του διαμεσολαβητή – οινοεί δικαστή σε οποιονδήποτε ιδιώτη απόφοιτο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, χωρίς κανένα εχέγγυο προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας, η υποχρεωτικότητα της υπαγωγής μιας υπόθεσης στον ιδιώτη διαμεσολαβητή και το κόστος που θα υποχρεωθεί να καταβάλει ο πολίτης που επιθυμεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
Αναρωτηθήκαμε για ποιόν λόγο η Κυβέρνηση δεν επιθυμεί να προάγει τον θεσμό της δικαστικής μεσολάβησης, που θα διεξάγεται από ανεξάρτητο Δικαστή και δεν θα έχει καμία επιβάρυνση για τον προσφεύγοντα, τη στιγμή που υπήρχε ήδη κατατεθειμένο σχέδιο επεξεργασμένο από την Ένωσή μας. Αναφερθήκαμε στον κίνδυνο από τη λειτουργία «παραδικαστηρίων» που θα προσλαμβάνουν διαμεσολαβητές ως υπαλλήλους με τον κατώτατο μισθό και έναν επιχειρηματία που θα εποπτεύει και θα αποκομίζει τα κέρδη, καθώς και την «δια νόμου» απονομή προσόντων αμεροληψίας στον επιχειρηματία διαμεσολαβητή! Άμεσα συγκλήθηκε το ΔΣ της Ένωσής μας και με την 23/9-1-2018 απόφασή του αφού εξέφρασε «τις σφοδρές αντιρρήσεις στο σχέδιο νόμου για την διαμεσολάβηση το οποίο πλήττει την συνταγματικά κατοχυρωμένη απρόσκοπτη πρόσβαση του πολίτη στη Δικαιοσύνη (άρθρα 4, 5, 8 και 20 του Συντάγματος)» ζήτησε την άμεση εφαρμογή της Δικαστικής Μεσολάβησης, την σύγκληση Διοικητικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου και αποφάσισε τη διακοπή συνεδριάσεων των Δικαστηρίων πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου ως διαμαρτυρία για το περιεχόμενο και τη διαδικασία νομοθέτησης.
Ακολούθησε η υπ’ αριθμό 34/2018 απόφαση της διοικητικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία με πλειοψηφία 21 έναντι 17 μελών της έκρινε την αντισυνταγματικότητα της διαδικασίας υποχρεωτικής διαμεσολάβησης του ν. 4512/2018. Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου βασισμένη και σε προηγούμενες δικαστικές αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ε.Ε. θεώρησε ότι «ουσιαστικά πρόκειται όχι για αδάπανη όπως θα έπρεπε, αλλά για μια δαπανηρή υποχρεωτική διαδικασία, που έμμεσα οδηγεί (υποχρεώνει) τον ασθενέστερο διάδικο προς την κατεύθυνση να συγκατατεθεί και να αποδεχτεί τη λύση- πρόταση του Διαμεσολαβητή, παραιτούμενος από το δικαίωμα προσφυγής στο φυσικό δικαστή».
Άλλη δυσλειτουργία που εντόπισε η Ολομέλεια του ΑΠ είναι η απειλή ποινών και εξόδων σε περίπτωση που ο διάδικος δεν προσέλθει στην διαμεσολάβηση, η ανάθεση καθηκόντων διαμεσολαβητή σε μη νομικούς καθώς και η δυνατότητα να συνιστώνται ενώσεις προσώπων πιστοποιημένων διαμεσολαβητών με σκοπό την παροχή υπηρεσιών διαμεσολάβησης.
Αμέσως μετά την δημοσίευση της απόφασης της δ. Ολομέλειας του Αρείου Πάγου το Δ.Σ. της Ένωσής μας εξέδωσε Δελτίο Τύπου (345/29-6-2018) θεωρώντας «την άμεση κατάργηση όλου του πλέγματος των αντισυνταγματικών ρυθμίσεων ως καθήκον συμμόρφωσης στην κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου».
Μετά την απόφαση της δ. Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, την πίεση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων και των Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας, καθώς και την γνωμοδότηση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, η οποία κατέθεσε τους προβληματισμούς κατά πόσο οι διατάξεις για την υποχρεωτική διαμεσολάβηση θίγουν το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα (άρθρο 20), αλλά και στα άρθρα 6 και 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και το άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, το Υπουργείο Δικαιοσύνης ανέστειλε στις 26-9-2018 την υποχρεωτική διαμεσολάβηση, απόφαση που χαιρετίστηκε με την από 27-9-2018 ανακοίνωση της Ένωσής μας.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης επανέρχεται σήμερα στο ίδιο ζήτημα και καταθέτει νομοσχέδιο για την ιδιωτική διαμεσολάβηση όμοιο στα βασικά του σημεία με το ν. 4512/2018 που κρίθηκε ως αντισυνταγματικός. Έχουν αρθεί τα προβλήματα που εντόπισε η δ. Ολομέλεια του Αρείου Πάγου; Το πρώτο κεφαλαιώδες ζήτημα αφορά το κόστος, που κατά την εκτίμηση του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα αγγίζει τα 2.000 ευρώ για μία μέσης δυσκολίας υπόθεση που θα απαιτεί απασχόληση 10 ωρών. Το αρχικό κείμενο του ν. 4512/2018 προέβλεπε αμοιβή 170 ευρώ για τις πρώτες 2 ώρες απασχόλησης και 100 ευρώ ελάχιστη ωριαία αμοιβή για απασχόληση άνω των 2 ωρών.
Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε προς διαβούλευση την προηγούμενη εβδομάδα προβλέπει κατ’ αρχήν αμοιβή 50 ευρώ για την «υποχρεωτική αρχική συνεδρία» ποσό το οποίο βαρύνει και τα δύο μέρη. Εδώ έχουμε μία πρωτοτυπία! Οι εταιρίες διαμεσολάβησης θα εισπράττουν 50 ευρώ από κάθε διάδικο (άρα συνολικά 100 ευρώ) χωρίς να μπαίνουν στην ουσία της υπόθεσης, αλλά μόνο γιατί ενημερώνουν τα εμπλεκόμενα μέρη για τα οφέλη της διαμεσολάβησης. Ένα δηλαδή υποχρεωτικό παράβολο που θα καταβάλουν οι πολίτες στις ιδιωτικές εταιρίες. Ο τζίρος από τις δεκάδες χιλιάδες υποθέσεις που υποχρεωτικά θα περνούν από τις εταιρίες θα είναι ανυπολόγιστος! Ο διάδικος που θα επιλέξει να οδηγηθεί στην εταιρία διαμεσολάβησης με τον δικηγόρο του θα καταβάλει ως αμοιβή του δικηγόρου άλλα 50 ευρώ. Στη συνέχεια για κάθε ώρα διαμεσολάβησης (μετά την υποχρεωτική αρχική συνεδρία) η ελάχιστη αμοιβή ορίζεται σε 80 ευρώ. Συνεπώς στο ακριβώς όμοιο παράδειγμα που αναφέρθηκε από την δ. Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, το σύνολο των εξόδων θα ανέρχεται πλέον σε 800 ευρώ, χωρίς να συνυπολογίσουμε και την αμοιβή των δικηγόρων η οποία είναι υποχρεωτική μετά την αρχική συνεδρία. Συνιστά η νέα ρύθμιση συμμόρφωση στο διατακτικό της Ολομέλειας που απαιτεί «αδάπανη» διαδικασία, όταν ο μηνιαίος μισθός στον ιδιωτικό τομέα μετά βίας αγγίζει τα 600 ευρώ; Η Ολομέλεια έκρινε ότι στο υπερβολικό κόστος της διαμεσολάβησης θα πρέπει να συνυπολογιστεί και η επιβολή ποινών στους διαδίκους που αρνούνται να προσέλθουν στον διαμεσολαβητή. Το κατατεθέν νομοσχέδιο επιμένει και προβλέπει χρηματική ποινή μεταξύ 120 και 300 ευρώ για όποιον δεν προσέρχεται στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία.
Το τρίτο σημείο αντισυνταγματικότητας που εντόπισε η Ολομέλεια υπό το καθεστώς του αρχικού ν. 4512/2018 ήταν η δυνατότητα να ορίζεται διαμεσολαβητής και κάποιος που μπορεί να μην είναι νομικός. Ακριβώς η ίδια διάταξη παραμένει και στο νέο νομοσχέδιο, προκειμένου τα ιδιωτικά κέντρα διαμεσολάβησης να έχουν τη δυνατότητα πρόσληψης φτηνού εργατικού δυναμικού μέσα από τη δεξαμενή των «αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή κατόχων ισότιμου πτυχίου της αλλοδαπής». Τέλος η Ολομέλεια θεώρησε αντισυνταγματικό το άρθρο 196 του ν. 4512/2018, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα σύστασης ενώσεως προσώπων πιστοποιημένων διαμεσολαβητών με σκοπό την παροχή υπηρεσιών διαμεσολάβησης διότι «οι διατάξεις αυτές είναι προβληματικές και δεν καλύπτουν τις εγγυήσεις αμεροληψίας, ουδετερότητας και ανεξαρτησίας που πρέπει να εξασφαλίζει ένα σύστημα υποχρεωτικής μάλιστα διαμεσολάβησης». Το νέο νομοσχέδιο ούτε καν μπήκε στον κόπο να τροποποιήσει την παραπάνω διάταξη, η οποία μένει όπως σχεδιάστηκε αρχικά!
Η αναφορά που πολύ συχνά γίνεται στην Οδηγία 2008/52/ΕΚ, όπως κάνει και η αιτιολογική έκθεση του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, είναι προσχηματική αφού το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας περιορίζεται μόνο στις διασυνοριακές διαφορές με πρόβλεψη του εκούσιου- προαιρετικού χαρακτήρα της διαμεσολάβησης. Η επέκταση της διαμεσολάβησης σε όλες τις ιδιωτικές διαφορές κατά τρόπο επιτακτικό – υποχρεωτικό αποτελεί ευρωπαϊκή πρωτοτυπία και επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων, που εδώ και καιρό βρίσκει σύμφωνους το Σ.Ε.Β., την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος καθώς και το ΕΒΕΑ που τον Οκτώβριο του 2017 ζητούσε την υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης.
Για ποιόν λόγο επομένως μετά τις τόσες αντιδράσεις των Δικαστικών Ενώσεων, των Δικηγορικών Συλλόγων, της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, την απόφαση της δ. Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, το ίδιο ουσιαστικά νομοθέτημα με επουσιώδεις τροποποιήσεις επανέρχεται προς ψήφιση στη Βουλή; Είναι αλήθεια η υποχρεωτική ιδιωτική διαμεσολάβηση ένας τρόπος ταχύτερης επίλυσης των διαφορών και αποσυμφόρησης των Δικαστηρίων; Η εμπειρία έδειξε ότι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται διαδικασίες στις οποίες δεν υπάρχει ο παρεμβατικός ρόλος του ανεξάρτητου Δικαστή.
Όπως προκύπτει και από την εισήγηση στην πιο πάνω δ. Ολομέλεια του Αρείου Πάγου το άρθρο 214Α του ΚΠολΔ, όπως ίσχυε από το 2000 και προέβλεπε την υποχρεωτική απόπειρα συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς στα γραφεία των δικηγόρων των εναγόντων, απέτυχε πλήρως (περίπου το 1-2% κατέληγε σε συμφωνία) και για το λόγο αυτό καταργήθηκε το 2011. Εάν πραγματικά πρόθεση του νομοθέτη είναι η ταχύτερη επίλυση των διαφορών με τα εχέγγυα αμεροληψίας, για ποιόν λόγο δεν συζητήθηκε ούτε από την προηγούμενη Κυβέρνηση, ούτε από την παρούσα, το ολοκληρωμένο σχέδιο που καταθέσαμε για Μεσολάβηση με την ενεργό παρουσία Δικαστικού Λειτουργού;
Στην Ομάδα Εργασίας με αντικείμενο «τη σύνταξη πορίσματος για την ενίσχυση των θεσμών της Διαμεσολάβησης, της Δικαστικής Μεσολάβησης και της Διαιτησίας» που συγκροτήθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης στις 11-2-2019 δεν συζητήθηκε καν σαν εναλλακτική λύση η Δικαστική Μεσολάβηση και η Διαιτησία αλλά επικεντρώθηκε αποκλειστικά στην προώθηση της ιδιωτικής Διαμεσολάβησης. Εδώ και μερικά χρόνια τα ιδιωτικά κέντρα Διαμεσολάβησης αναμένουν το πράσινο φως για την έναρξη της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας. Σε ένα νέο προσοδοφόρο πεδίο που θεωρούνταν παραδοσιακά ο «σκληρός πυρήνας» του Κράτους, μία εκ των τριών λειτουργιών της Πολιτείας.
Η απαξίωση των δημόσιων λειτουργιών με την υποχρηματοδότησή τους και η εκ των υστέρων άντληση επιχειρημάτων από αυτήν την ίδια την απαξίωση προκειμένου να αναλάβει την διαχείριση ο «υγιής» ιδιωτικός τομέας είναι μια συνηθισμένη μέθοδος που ακολουθήθηκε ευλαβικά και με επιτυχία σε πολλές χώρες και σε πολλούς τομείς.
Ηττημένοι δεν θα είναι μόνο οι πολίτες που θα υποχρεώνονται να προσφεύγουν σε «Παραδικαστήρια» για την επίλυση της διαφοράς τους, χωρίς να γνωρίζουν το δαιδαλώδες πλέγμα των οικονομικών σχέσεων, εξαρτήσεων και συμφερόντων του Επιχειρηματία Διαμεσολαβητή. Φτωχότερη θα είναι η Δημοκρατία που αναγνωρίζει de facto την αδυναμία και την ανικανότητα να παρέχει στους πολίτες της αυτά που δικαιούνται και δέχεται να απομειώσει έναν βασικό πυλώνα της, εκχωρώντας τον στους επιχειρηματίες.
Πηγή: https://lawnet.gr

Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2019

Ισημερινός: Οι αυτόχθονες κήρυξαν πόλεμο στον Μορένο και το ΔΝΤ


Πολίτες του Ισημερινού, στην πλειοψηφία τους μέλη των αυτόχθονων φυλών της λατινοαμερικάνικης χώρας, συνεχίζουν τις πορείες διαμαρτυρίας κατά του «Paquetazo», του πακέτου μέτρων λιτότητας που ανακοίνωσε η κυβέρνηση του Λένιν Μορένο, έπειτα από συμφωνία χρηματοδότησης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Οι κινητοποιήσεις, που ξεκίνησαν με διήμερη απεργία των συνδικάτων μεταφορών την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή, πλέον είναι υπό την «ηγεσία» της Συνομοσπονδίας Αυτοχθόνων και συνδικαλιστικών ενώσεων εργαζομένων. Μάλιστα, η Συνομοσπονδία Αυτοχθόνων ανακοίνωσε την θέσπιση της δικής της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, σε απάντηση στην αντίστοιχη ανακοίνωση της κυβέρνησης του, αγαπημένου της αμερικανικής πρεσβείας στο Κίτο, Λένιν Μορένο.
Το Σύνταγμα του Εκουαδόρ δίνει τέτοιου είδους δικαιώματα αυτονομίας στις αρχέγονες περιοχές των αυτοχθόνων, κι έτσι η Συνομοσπονδία έχει προειδοποιήσει πως μέλη των κρατικών δυνάμεων ασφαλείας θα συλλαμβάνονται εάν εισέλθουν στα εδάφη των αυτοχθόνων και θα δικάζονται υπό το «δίκαιο των αυτοχθόνων».
Μεγάλες πορείες με αυτόχθονες επικεφαλής αναμένεται να φτάσουν σήμερα Δευτέρα στην πρωτεύουσα Κίτο, με την κυβέρνηση να έχει ανακοινώσει ήδη ότι τα σχολεία στην επαρχία όπου ανήκει η πρωτεύουσα θα παραμείνουν σήμερα κλειστά.
Οι διαδηλωτές έχουν στήσει οδοφράγματα, μπλοκάροντας μεταξύ άλλων και τον κύριο οδικό άξονα μεταξύ Βορρά και Νότου της χώρας, εμποδίζοντας μεταφορές πετρελαίου. Έχουν παρατηρηθεί επανειλημμένες συγκρούσεις με δυνάμεις της αστυνομίας.
Ο Λουίς Ιγουάμπα, ηγέτης των αυτοχθόνων Καγιάμπι στον βορρά του Εκουαδόρ, δηλώνει στο BBC ότι θα συνεχίσουν να ασκούν πίεση στην κυβέρνηση.
«Παλεύουμε για όλους και παλεύουμε για τα δικαιώματα που όλοι έχουμε, και δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε αυτό. Άπαντες πρέπει να είναι σε εγρήγορση και να συνεχίσουν τον αγώνα. Ας ριζοσπαστικοποιήσουμε την απεργία», είπε.
Η χρηματοδότηση και τα μέτρα λιτότητας του ΔΝΤ, έρχονται πιθανώς ως αντάλλαγμα για την παράδοση του Τζούλιαν Ασάνζ από την κυβέρνηση Μορένο στις βρετανικές αρχές, καθώς ο δημοσιογράφος βρισκόταν σε πολυετή αποκλεισμό στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, έχοντας ζητήσει και λάβει πολιτικό άσυλο από την προηγούμενη κυβέρνηση του Ραφαέλ Κορέα.
Χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αναρτούν τις τελευταίες ώρες βίντεο με άρματα μάχης να περικυκλώνουν το προεδρικό μέγαρο στο Κίτο, με τον Υπουργό Άμυνας του Ισημερινού, Oswaldo Jarrin, να προειδοποιεί τους διαδηλωτές «να μην προκαλέσουν τις δυνάμεις του Στρατού».