Μετανάστες/τριες - Πρόσφυγες - Μειονότητες
«Οι άνθρωποι δεν ενημερώνονται για το πού θα οδηγηθούν και αυτό είναι απαράδεκτο. Πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους και για να συμβεί αυτό θα πρέπει να τους έχουν δοθεί ακριβείς πληροφορίες», αναφέρει σε ανακοίνωση του ο κ. Μικέλε Τελάρο (Michele Telaro), συντονιστής της ομάδας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ειδομένη.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα προέβησαν σε σοβαρές καταγγελίες για κακομεταχείριση των προσφύγων οι οποίοι με την απειλή των ΜΑΤ και χωρίς την παρουσία δημοσιογράφων μεταφέρθηκαν ουσιαστικά με τη βία σε διάφορες δομές της χώρας.
Ειδικότερα, κάνουν λόγο για υποχρεωτική μεταφορά χιλιάδων προσφύγων, για έλλειψη πληροφόρησης σχετικά με τους προορισμούς τους καθώς και για περιορισμούς που έχουν επιβληθεί στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους από την Ειδομένη.
Καλούν δε, τις ελληνικές Αρχές να διασφαλίσουν την επαρκή και συνεχή παροχή βοήθειας κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους από τον άτυπο καταυλισμό στις νέες δομές.
«Έχουν καταφέρει να ξεφύγουν από τις συγκρούσεις και τη βία και έχουν περάσει πάνω από δύο μήνες κάτω από απαράδεκτες συνθήκες στην Ειδομένη. Σε καμία περίπτωση όμως η εναλλακτική λύση για τις απάνθρωπες συνθήκες, δεν θα πρέπει να είναι το άγνωστο και η αβεβαιότητα», σημειώνουν.
Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα βλέπουν πολλούς ασθενείς με έντονη ανησυχία, καθώς τους έχει ζητηθεί να αποχωρήσουν, χωρίς όμως να τους έχουν δοθεί σαφείς πληροφορίες σχετικά με τον προορισμό τους. «Μία από τις νοσηλεύτριές μας ανέφερε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που είδε στην κλινική ξέσπασαν σε κλάματα όταν τους μιλούσε. Τη ρωτούσαν πού θα πάνε, αν θα υπάρχουν γιατροί. Δεν ήξερε τι να τους απαντήσει γιατί ούτε εμείς δεν γνωρίζουμε αν θα διασφαλιστεί επαρκώς η παροχή ιατρικής φροντίδας», δήλωσε ο κ. Τελάρο.
Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα βλέπουν πολλούς ασθενείς με έντονη ανησυχία, καθώς τους έχει ζητηθεί να αποχωρήσουν, χωρίς όμως να τους έχουν δοθεί σαφείς πληροφορίες σχετικά με τον προορισμό τους. «Μία από τις νοσηλεύτριές μας ανέφερε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που είδε στην κλινική ξέσπασαν σε κλάματα όταν τους μιλούσε. Τη ρωτούσαν πού θα πάνε, αν θα υπάρχουν γιατροί. Δεν ήξερε τι να τους απαντήσει γιατί ούτε εμείς δεν γνωρίζουμε αν θα διασφαλιστεί επαρκώς η παροχή ιατρικής φροντίδας», δήλωσε ο κ. Τελάρο.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα περιέθαλψαν ασθενείς με χρόνιες παθήσεις όπως διαβήτη και επιληψία, οι οποίοι χρήζουν συνεχούς θεραπείας. Αυτοί οι ασθενείς ανησυχούν για τη διακοπή της θεραπείας τους και για το αν θα υπάρχουν οι απαραίτητες ιατρικές εγκαταστάσεις εκεί όπου θα μεταφερθούν. Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα αντιμετώπισαν, επίσης, όπως υποστηρίζουν, δυσκολία στην παραπομπή ασθενών στο νοσοκομείο, καθώς όσοι εγκαταλείπουν τον καταυλισμό δεν έχουν άδεια να επιστρέψουν και μία παραπομπή θα μπορούσε να τους χωρίσει από την οικογένειά τους.
Επιπλέον, με την έναρξη της διαδικασίας εκκένωσης, στις 24 Μαΐου, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και άλλες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είχαν περιορισμένη πρόσβαση στην περιοχή του καταυλισμού με μειωμένο αριθμό προσωπικού, ενώ σε ορισμένους εθελοντές απαγορεύτηκε εντελώς η είσοδος. Υπό αυτές τις συνθήκες, βασικές υπηρεσίες όπως ο καθαρισμός των εγκαταστάσεων υγιεινής και η διανομή του φαγητού δεν μπορούσαν να διασφαλιστούν.
«Ας είμαστε ειλικρινείς. Η συγκεκριμένη διαδικασία που ακολουθήθηκε δεν μπορεί να θεωρηθεί εθελοντική μεταφορά καθώς σε αυτούς τους ανθρώπους δεν δόθηκε άλλη επιλογή, δεν είχαν επαρκή πληροφόρηση, ούτε παροχή βοήθειας στον καταυλισμό», υπογραμμίζει στην ανακοίνωση ο κ. Λόικ Ζεγκέρ (Loïc Jaeger), επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα την Ελλάδα. «Είναι απαράδεκτο να επιβάλεις τη μεταφορά των απελπισμένων ανθρώπων της Ειδομένης. Θα θέλαμε να πούμε σε αυτούς τους ανθρώπους ότι θα μπορέσουν να επανενωθούν με τις οικογένειές τους στην Ευρώπη, ότι θα έχουν επαρκή προστασία. Αλλά δεν μπορούμε. Δεν είμαστε καν σε θέση να τους καθησυχάσουμε σχετικά με τις συνθήκες που θα βρουν στους νέους καταυλισμούς».
«Η μεταφορά των προσφύγων από άτυπους σε επίσημους καταυλισμούς δεν είναι η λύση. Στην Ευρώπη, το 2016, οι πρόσφυγες δεν θα πρέπει να ζουν σε σκηνές. Θα πρέπει να εισακούονται τα αιτήματά τους για άσυλο και να τους παρέχεται στέγαση, έτσι ώστε να μπορούν να ξαναρχίσουν τη ζωή τους με ασφάλεια», καταλήγει ο Ζεγκέρ.
_____________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου